حرفی نزنم که دلی بلرزد و خطی ننویسم که کسی را آزار دهد…
که کوله بارم باید سبک باشد من برای آموختن به اینجا آمدهام نه برای ماندن…
که باید سکوت کنم و بر سیاهی نور بپاشم…
کینه را تنها با مهر و دو رنگی را تنها با صداقت پاسخ دهم…
سنگ خیلی تنهاست، باید با او لطیف رفتار کنم مبادا دل تنگش بشکند…
از آب، درس آرامی بگیرم و از آسمان، درس پاک زیستن…
از موج دریا درس خروش بگیرم و استقامت…
گره تنهایی و دلتنگی هرکس تنها به دست خودش باز میشود…
هرگاه ارزش زندگی یادم رفت به کودکان بنگرم تا ارزش بودن را احساس کنم…
یــــادم بــــاشد
یــــادم بــــاشد
یــــادم بــــاشد
یــــادم بــــاشد
یــــادم بــــاشد
یــــادم بــــاشد
یــــادم بــــاشد
یــــادم بــــاشد
نظرات شما عزیزان: